24 października, godz. 19.00Miejsce: Kostiumeria, Małe Foyer, Kieleckie Centrum Kultury, Plac Moniuszki 2b, Kielce.
Zapraszamy na wystawę „Pokój Lalki” w Galerii Kostiumeria – do krainy wyobraźni, czarów, bajek, baśni… oraz na warsztaty: Październik do ręki. Dłoń i koło – dwie doskonałości inspiracją w tworzeniu „sztuki do ręki”, czyli małej torebki, kopertówki, klejnociku, ale i dzieła sztuki z wykorzystaniem elementów nie zawsze oczywistych.
Mirosława Truchta – Nowicka – ur. w 1966r., dyplom w 1994 w Instytucie Plastyki WSP (Akademia Jana Długosza) w Częstochowie, na Wydziale Projektowania Plastycznego w pracowni prof. Jerzego F. Sztuki i prof. Wernera Lubosa.
Od 2009 roku lalki-rzeźby z papieru uczestniczą w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i poza granicami, prezentowane są na festiwalach. Znajdują się w zbiorach muzealnych i kolekcjach prywatnych.
Od 2011 roku wystawa indywidualna w Teatrze Arlekin w Łodzi pt. “Przekorna Trupa Stasia Straszydło”, przeniesiona do Domu Papiernika w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, prezentowana jest jako wystawa stała.
Poza pracą twórczą artystka zaangażowana jest w działania społeczne i edukacyjne prowadząc warsztaty (Dni Książki, Festiwal DOTKNIJ TEATRU, Festiwal Bajki), jest współinicjatorką przedsięwzięcia “Teatr nieoczywisty” prowadzonego w Częstochowie od października 2015 roku.
Jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Artystów Tworzących Papier i w Papierze IAPMA (International Association of Hand Papermakers and Paper Artists) oraz grupy Polska Lalka Artystyczna.
Od wielu lat Lalka-Rzeźba z papieru stanowi elementarny obiekt moich twórczych poszukiwań. Jednym z kilku istotnych źródeł sugestii jest świat mitów, legend, ludowych podań i przestrzeń związana z książką. Tak szerokie spektrum pozwala mi na czerpanie z wielowiekowej tradycji kultury, i na swobodne poruszanie się w obrębie form plastycznych i literackich. W mojej twórczości dominują dwa media Lalka-rzeźba i papier – oba o ogromnych możliwościach oddziaływania i sile przekazu. Implikacją są postaci o różnorodnej proweniencji oraz cykle tematyczne odwołujące się do uniwersum. W tym kontekście i na prezentowanej wystawie szczególne miejsce zajmują realizacje inspirowane kulturą Japonii, ludowymi podaniami, bajkami, literaturą dziecięcą. Realizując wystawy o tej tematyce, dążę do pokazania ciągłości i jedności czasu i „światów”. A wyjątkowy status lalki jako przedmiotu i idei, niewątpliwie wpływa na odbiorcę, kierując jego myśli i emocje w przestrzenie iluzoryczne, z pozoru irracjonalne, a bardzo bliskie – może jednak realne?Mimo, że w pracach odwołuję się do określonej fabuły, lalki nie stanowią jej ilustracji, ale są dziełem całkowicie autonomicznym. Kilka z nich jest częścią większej kolekcji, co nie przeszkadza prezentowaniu każdej pracy jako obiektu samodzielnego, posiadającego sobie tylko właściwy porządek estetyczny i siłę przekazu emocjonalnego. Forma lalek-rzeźb jest zróżnicowana, uwarunkowana czynnikami kulturowymi, symbolicznymi, poszukiwaniem w obrębie materii i własnych środków wyrazu. W pracach odnajdziemy liczne przerysowania, elementy abstrakcyjne, niekiedy absurdalne, zabawę formą i nieco figlarny dialog z odbiorcą. W tym przypadku, lalek-rzeźb z papieru nawiązujących do literackich postaci, znaczenia nabiera również fakt, że wcześniej zostały zapisane na papierze edytorsko – zupełnie bajkowa sytuacja. Wystawa jest zaproszeniem do poszukiwań odniesień, odkrywania tajemnic, dopowiadania rozpoczętych historii.
