Wystawa fotografii Lidii Popiel

Wernisaż wystawy – 3 lipca 2025 r., godz. 19.00 (Galeria Winda)

Zapraszamy na wystawę fotografii Lidii Popiel, która otwarta zostanie w trakcie tegorocznej edycji OFF FASHION, konkursu dla projektantów i entuzjastów mody, z którym jako członek Jury związana jest również Artystka.

Lidia Popiel – Fotografka, dziennikarka, modelka. Fotografią zajmuje się od 1984 roku. Jej zdjęcia znalazły się w wielu magazynach, m.in. Pani, Zwierciadło, Sukces, Gentelman, autorka zdjęć na okładki płyt i reklamowych, Redaktor naczelna fineLIFE.pl, PhotoCulture.pl, Ambasadorka Polskiego Bursztynu z nominacji Prezydenta Gdańska, na liście najbardziej wpływowych kobiet Home&Market.

Wystawy i pokazy prac od 1997 – m.in. Pałac Młodzieży w Katowicach, Płocka Galeria Sztuki, SPAF, Mysia 3, Spectra Art Space w Warszawie,  Biblioteka w Inowrocławiu, Mangha w Krakowie, STRH Zakopane, Zatoka Sztuki Sopot, Dwór Oliwski, Yonelle, Dziennik Zachodni w Sosnowcu, Kryterium w Koszalinie, Festiwal w Międzyzdrojach, Muzeum Ziemi Lubuskiej, Poleski Ośrodek Sztuki.

Redaktor naczelna magazynu fineLIFE.pl (2009-2016) i PhotoCulture.pl od 2016). Autorka zdjęć do książki „Polki na bursztynowym szlaku”, „Twoje życie, twój głos”. Prowadząca dział mody w Piątej Alei/Rzeczpospolita (2006-2009), dział mody w magazynie Scena (1985-1987). Prowadząca program Looksus w Polsat Cafe (2008-2011).

Nagroda za zdjęcia do opery Orlando furioso, OperaRara. Nagroda Osobowość Mody, Photographer 2018 Magazyn Fashion TV. Prowadząca warsztaty fotograficzne, m.in. dla Sony.

Jurorka wielu konkursów z zakresu fotografii, designu, mody.

Kuratorka wystaw Miesiąca Fotografii w Krakowie, Festiwalu Gwiazd w Żyrardowie, w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Wielkim, w Muzeum Bursztynu w Gdańsku.

Wykładowczyni w Warszawskiej Szkole Filmowej. Prowadząca zajęcia i warsztaty z zakresu fotografowania od 2004.

Wystawa składa się z kilku części i jest wynikiem wieloletnich zainteresowań i spostrzeżeń.

1. Portrety, w których pojawia się motyw przyrody, zwykle nie na pierwszym planie, ale mocno dominującej i nadającej ton, kontekst. Jak wiszące przypomnienie o przynależności, nie odrębności.
2. Ingerencje. Zanieczyszczenie krajobrazu przez człowieka daje się mocno odczuć i w tworzeniu fotografii i w zwykłej potrzebie izolacji od wszechobecnej, ludzkiej działalności.
3. Obecność, związki z przyrodą, będące swego rodzaju notatkami z miłości do natury, jej zagarniania, degradacji, ale też hołubienia.
4. Zgniłe. Do wyrzucenia. Zatrzymanie ich ostatniego momentu na fotografii, na tle jedwabiu, holenderskich koronek, ozdobnych pater jest hołdem dla przemijania.